پویش نیوز | حکایت شنیدنی علامه جعفری از جشن غدیر

کد خبر : ۵٠۴۶٩

تاریخ انتشار : ١۴٠٠/٠۵/٠۶

حکایت شنیدنی علامه جعفری از جشن غدیر

سید خطاب به حاضران گفت: آقایان! علی(ع) از این جلسات که دور هم بنشینید و انواع غذاها را بخورید و چند بیت هم شعر بخوانید راضی نیست. بروید سراغ محرومان، دردمندان و فقرا. یعنی همان کسانی که مورد عنایت علی(ع) بودند.

به گزارش پویش نیوز ،  مرحوم علامه محمد تقی جعفری نقل می‌کرد: یکی از نوه های مرحوم مورخ الدوله سپهر نویسنده کتاب ناسخ التواریخ به منزل ما آمد و اظهار داشت در شب عید غدیر در منزلی در شمال تهران، جشنی برقرار است و علاقه مندم شما هم در آن شرکت کنید. گفت: در این جشن تعداد زیادی از رجال لشکری و کشوری هستند. من تصور می‌کنم که اگر شما تشریف بیاورید و در آن محفل، مطالبی نیز بفرمایید مؤثر واقع شود.

محل برگزاری جشن، منزلی بزرگ و تقریبا جنگل مانند بود و بخش هایی از آن، به صورت آب نماهای بسیار بزرگ بود و به هرحال، باغی بود که کمتر نمونه آن را دیده بودم. وارد جلسه شدیم. دیدم سالنی بسیار بزرگ است که انواع و اقسام میوه ها و شیرینی‌ها جهت پذیرایی از حضار در آن چیده شده است. در ادامه برنامه برخی از اینها آمدند و در وصف امیرالمؤمنین (ع) اشعاری خواندند. برخی از شعرها خوب بود و برخی نیز سطحی نداشت...

من دیگر خسته شده بودم و بنا داشتم که بلند شوم که از در مجلس سیّدی با ظاهری بسیار ساده وارد شد و حتی کفش خود را برداشت و به داخل آورد که البته در آنجا این کار، خلاف عادت بود و پیدا بود که صاحب مجلس و تعدادی دیگر ناراحت شده اند.

عموم حضار به سید نگاهی تحقیر آمیز داشتند. کسی به او احترامی نگذاشت، ولی من در مقابلش به احترام برخاستم و او نیز سری تکان داد. سید، جوان بود و با یک طمأنینه و اطمینان خاصی بر روی زمین نشست و کسی هم تعارف نکرد که روی صندلی بنشیند.

بالاخره نوبت به اشعرالشعرا رسید و از او دعوت کردند که بیاید و اشعارش را بخواند. این شاعر با یک طمطراقی آمد و شروع به قرائت اشعار نمود.

وقتی بیت اول را خواند هر چند بد نبود ولی سید یک اشکال جدی به آن وارد کرد. اشعرالشعرا محل نگذاشت و بیت دوم را خواند. دوباره سید ایراد گرفت. شاعر همچنان توجه نمی‌کرد. وقتی بیت سوم را خواند، سید گفت: این هم اشکال دارد. شاعر عصبانی شد و گفت: چرا؟ سید گفت: خوب،این را اول می‌پرسیدی. الان برایت توضیح می‌دهم.

سید بحثی از معانی بیان و صنایع ادبی را به صورت خیلی خلاصه بیان کرد... دیدم که دریایی است بیکران... چند نفر از حضار آمدند و احترام کردند و به زور سید را به بالای مجلس بردند.

در این هنگام یکی از حضار به سید گفت: اولا خوش آمدید، هر چند که نمی‌دانیم چطور آمدید. دوم این که آیا خودتان هم شعر می‌گویید؟ سید گفت: گاهی اوقات. گفتند: می‌شود یکی از سروده‌های خود را بخوانید؟ گفت: آری و حتی می‌توانم همین الان شعر تازه بگویم. گفتند: پس بفرمایید. گفت: نه، چرا که ممکن است بگویید این اشعار را قبلا گفته‌ای. شما بگویید که چه بسرایم؟

اینها با حالت اعجاب آمیز نگاهی به یکدیگر کردند و گفتند: غزلی بگویید در مدح امیرالمؤمنین که دو بیت اول عاشقانه باشد و بیت سوم این باشد که اگر علی به خاری نگاه کند، گلستان می‌شود و بیت چهارم این باشد که اگر معصیت کاران عالم حتی فرعون توسل به علی پیدا کنند بهره مند می‌شوند. خلاصه، محدوده را برای او خیلی تنگ کردند.

سید قبل از شروع نگاهی به حضار کرد که کسی اشعار او را ننویسد. من زیر عبا خودکار و کاغذ را آماده کردم تا اشعار را یادداشت کنم. فهمید اما اعتراضی به من نکرد. سید شعر را این گونه آغاز کرد:

گر شمیمی ز سر طرّه جانان خیزد
تا قیامت ز صبا رایحه جان خیزد

واله‌ام من که چو ازخواب تو بیدار شوی
زچه رو از سر چشمان تو مژگان خیزد؟

علی عالی اعلا که ز بیم نهلش
روح از کالبد عالم امکان خیزد

گر به خاری کند از قاعده لطف نظر
از بن خار، دو صد روضه رضوان خیزد

گر زند دست به دامان ولایش فرعون
از لحد با دو کف موسی عمران خیزد

داورا! دادگرا! جانب "جدّا" نظری
کز پی مدح تو چون بحر به طوفان خیزد...

معلوم شد که اسمش جدّا و قمی است.

پس از خواندن شعر، سید خطاب به حاضران گفت: آقایان! علی(ع) از این جلسات که دور هم بنشینید و انواع غذاها را بخورید و چند بیت هم شعر بخوانید راضی نیست. علی مرد است و مردان را دوست دارد. اگر مرد هستید و مردانگی دارید بروید سراغ محرومان، دردمندان و فقرا. یعنی همان کسانی که مورد عنایت علی بودند. اینجا نشسته‌اید و غذاها، شیرینی‌ها و شربت‌های خوشمزه می‌خورید بعد می‌روید خانه و فکر می‌کنید که در مدح علی شعر گفته‌اید. صریح بگویم که باید وضعتان را عوض کنید و بروید سراغ محرومان جامعه.

این را گفت و کفش خود را برداشت و از مجلس بیرون رفت.

پس از رفتن او تا مدتی همه بهت زده بودند... آن شب شاهد بودم که تعدادی از آنها بسیار گریه می‌کردند. آقای سپهر، بعدها می‌گفت: تعدادی از آنها زندگی‌شان را تغییر دادند و رفتند و به رسیدگی به محرومان پرداختند.

منبع: کتاب ابن سینای زمان، صفحه ۹۷ - ۱۰۲

برچسب:

فرم ارسال نظر

ارسال نظر

* نام:
آدرس ایمیل:
* پیام:

* عبارت امنیتی:

نظرات

موردی یافت نشد !

اخبار مرتبط

رهبر انقلاب اعضای دوره جدید شورایعالی انقلاب فرهنگی را منصوب کردند

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در حکمی اعضای شورایعالی انقلاب فرهنگی را برای دوره جدید منصوب کردند.

( آیا اسلام دین غم است؟!)

برخی می‌گویند دین اسلام دین غم است و آیا دین غمگین می‌تواند راهی برای سعادت انسان مطرح کند؟ برای پاسخ به این سوال باید گفت غم انسان دو نوع است.

طلوع دو خورشید در یک روز

استاد حوزه علمیه قم با استناد به روایتی از امام صادق (ع) درباره خورشید بودن پیامبر اکرم(ص) گفت: امام ششم نیز خورشید منظومه ملکوت بود.

سید‌حسن‌نصرالله: امام‌خمینی اختلاف درباره میلاد پیامبر(ص) را به وحدت و همبستگی تبدیل کرد

دبیر کل حزب‌الله لبنان در سخنرانی به مناسبت میلاد پیامبر اسلام امام‌خمینی اختلاف درباره میلاد پیامبر را به وحدت و همبستگی تبدیل کرد

حضرت محمد (ص) هم پایان و هم آغاز !

با نگاه و نگرشی اجرایی و عملیاتی با مدیریت و راهبری و امامت اهل بیت رسول‌الله به‌ویژه امامان معصوم بشر در گذر زمان نه قدر انبیاء الهی را و نه قدر پیامبر خاتم و نه قدر اهل بیت او را داشتند و تا توانستند از سر بی معرفتی در حق ایشان ظلم روا داشته و یکی پس از دیگری را به شهادت رسانیدند.

اعمال آخرین چهارشنبه ماه صفر

هرکس در آخرین چهارشنبه ماه صفر سوره « الم نشرح، تین، نصر، توحید» را هر کدام هفت مرتبه بخواند پس به حول و قوه‌ی الهی قبل از تمام شدن سال بی نیاز می شود.

علامه حسن‌زاده‌آملی به لقاءالله پیوست

رئیس دانشگاه علوم پزشکی مازندران گفت‌: علامه حسن‌زاده آملی به لقاءالله پیوست.

امام مظلومی که مشکل گشایی می‌کند/ چرا امام‌ حسن(ع) شجاع‌ترین چهره تاریخ اسلام است؟/ دعایی کارساز و مهم از امام حسن مجتبی(ع)

امام حسن مجتبی (ع)، از خردسالی وجود مبارک پیامبر اکرم (ص) را درک نمود و در آغوش جدبزرگوارشان تحت تربیت قرار گرفت .امام حسن (ع) پس از شهادت پدر بزرگوار خود به امر خدا و طبق وصیت آن حضرت، به امامت رسید و مقام خلافت ظاهرى را به دست گرفت و نزدیک به شش ماه به اداره امور مسلمین پرداخت.