افتخار این را داشتیم تا با یکی از پزشکان متخصص و توانمند کشورمان گفتگوی ویژه ای داشته باشیم توجه شما را به مصاحبه اختصاصی با‌‌ دکتر سید امیرحسین ابطحی، متخصص اطفال جلب می‌ نماییم:

در رابطه با دغدغه و چالش های موجود در حیطه تخصص خود توضیح فرمایید.

بزرگترین چالشی که علم کودکان و اطفال، به عنوان علمی که تضمین کننده سلامت آینده سازان این کشور محسوب می شود، با آن روبه‌ رو است، مشکلات مربوط به حوزه دارو و درمان می باشد. در حال حاضر، مشکلات موردی و قطعی در این حوزه ممکن است به صورت زمانبندی شده یا زمانبندی نشده، برای قشر اطفال مطرح شود. مشکلاتی مانند عدم موجودی آنتی بیوتیک ‌ها در کشور و کمبود شدید داروها که باعث عدم دسترسی به آن ها می ‌شود. در دو سال اخیر، چالش بزرگی که بر علم کودکان و اطفال تأثیر گذاشته است، به ویژه در زمان هایی که بیماری‌ های عفونی افزایش می یابد، کمبود داروهای حیاتی از جمله آنتی بیوتیک ‌ها قابل مشاهده بود. در زمستان گذشته، این مشکل به شدت زیاد شد. همچنین، در حوزه داروهای افشانه ای و اسپری برای بیماران تنفسی، نیازهای بسیاری حس می ‌شد. علاوه بر این، دسترسی به آنتی ‌بیوتیک‌ های با کیفیت کاهش یافته بود و داروهای وارداتی با تأخیر وارد بازار می شدند. به مدت طولانی، بسیاری از کودکان به دلیل نبود دارو مجبور به بستری بودند، در حالی که می‌ توانستند با هزینه کمتری به صورت سرپایی درمان شوند.

مطالبات خود را در این رابطه از ارگان های مربوطه بیان کنید؟

از وزارت بهداشت درخواست می ‌کنیم به برخی از رشته‌ ها توجه خاص ‌و بیشتری داشته باشند ، به ویژه در حوزه بیماران سرطانی، صعب‌العلاج و کودکان و خانم‌ های باردار که به عنوان قشری ضعیف و آسیب ‌پذیر شناخته می ‌شوند. اولویت آن ها باید بسیار بیشتر از حوزه‌ های پوست و زیبایی باشد. در فصول مختلف سال، مسائل مربوط به بوتاکس، زیبایی و ژل به فراوانی مطرح است، اما به آنتی ‌بیوتیک‌ هایی که برای کودکان ضروری هستند دسترسی نداریم. به همین علت، تمامی پزشکان کودک در سراسر کشور با چالش روبرو شده‌اند و بیمارستان‌ها مملو از بیمار می ‌شود. این موضوع باعث کاهش کیفیت درمان شده و ممکن است منجر به عواقب جبران ناپذیری برای سلامت و زندگی کودکان و اطفال شود.

در کل دنیا، کودکان و فرزندان موضوعی بسیار مهم هستند. در کشورهای توسعه یافته، سرمایه ‌گذاری قابل توجهی برای توسعه و پرورش کودکان انجام می ‌شود و فرهنگ ‌سازی از دوران کودکی آغاز می‌ شود.

نقش رسانه را در این زمینه چگونه ارزیابی می کنید؟

رسانه‌ ها نقش بسیار مهمی در آموزش و توسعه فرهنگ برای تربیت خانواده‌ ها دارند. زمانی که رسانه‌ ها به خانواده‌ ها آموزش می‌ دهند که چگونه با بچه ‌ها رفتار کنند و چه اقداماتی برای فرزندان انجام دهند تا در آینده با چالش ‌هایی مواجه نشوند، خانواده‌ ها این آموزش‌ها را دریافت و اجرا می ‌کنند. در نهایت، فرزندان می ‌توانند در حرفه ‌های مختلف شاغل شده و به موفقیت دست یابند و به توسعه کشور خود سهمی ادا کنند. رسانه ‌های مکتوب، تصویری و رسانه‌ های اجتماعی (سوشال مدیا) که در ایران نیز وجود دارند، بسیار تأثیرگذار هستند. با این حال، چالش‌ هایی نیز وجود دارد و هنوز تلاش‌ های کافی برای جهت‌ دهی سیستماتیک این رسانه ‌ها به منظور آموزش خانواده‌ ها و پرورش کودکان انجام نشده است.