در این سال‌ها شاهد جذب زیاد دانشجو در این حیطه هستیم و بدون هیچ برنامه و تأمین شغلی، تعداد بسیاری دامپزشک و فارغ‌التحصیل داریم که تولیدکنندۀ علم نیستند و فقط مصرف‌کنندۀ آن هستند. بهترین راه‌حل، شناسایی علائق فرد است. افراد سال‌های زیادی درس می‌خوانند اما بعد از فارغ‌التحصیلی جذب کار نمی‌شوند؛‌ چون تعداد متقاضیان زیاد و بازار کار بسیار محدود است. در زمینۀ دریافت مجوزها هیچ کمکی انجام نمی‌شود. این فیلد کاری شاخه‌های شغلی فراوانی دارد؛ ولی چون افراد نمی‌دانند چگونه اشتغال‌زایی کنند، این کار اشباع شده است.

باید در شهرستان‌هایی که پر از حیوانات و دام و طیور است، اشتغال‌زایی انجام شود. دراستان البرز، برای ۲۰ عنوان شغلی می توان اشتغال‌زایی کرد؛ ولی متأسفانه نیروی کارِ بدون تحصیلات، در کارها حضور دارند. ما هر روز در حال خوردن باقی‌ماندۀ آنتی‌بیوتیک‌ها هستیم. باید بازرسی بیشتری بر روی عملکرد کشتارگاه‌ها صورت بگیرد. درحال‌حاضر، حذفیات در کشتارگاه بسیار کم است. مراکزبسته‌بندی می‌توانند دورریز مواد را برای خوراک حیوانات در نظر بگیرند و این باعث ایجاد یک صنعت و اشتغال زایی می‌شود.

رسانه قدرت دارد و باید فضایی را ایجاد کند که بازرسی دقیق باشد و افراد بتوانند ایده‌های شغلی خود را به نتیجه برسانند.