افتخار این را داشتیم که با جناب اقای وحید ضیایی فر مدیریت مجموعه مبل آبنوس گفت و گوی ویژه ای داشته باشیم ؛ توجه شما را به مصاحبه اختصاصی جلب میکنیم :

خودتان را معرفی بفرمایید.

وحید ضیایی فر هستم ،۳۶ سال سن دارم و از کودکی به واسطه شغل پدر با این شغل آشنا بوده ام ، این شغل از پدربزرگم به ما ارث رسیده است و شغل خانوادگی ما محسوب می‌شود.

مسائل و‌مشکلاتی که در حوزه کاری شما وجود دارند چه چیزهایی هستند؟

در چند سال اخیر یک سری از همکاران کم‌لطفی کرده اند و در این حرفه ، حرف و عملشان یکی نبوده است .

مبلمان چون جزو کالای لوکس حساب میشود ، معمولا چند سال یکبار خریده و تعویض می شود.

به همین خاطر کیفیت کار بسیار مهم است و این موضوع به وجدان کاری هر کسی وابسته است.

کسانی که تجربه زیادی در این کار دارند حرف و عملشان یکی بود و دقیقاً به آن چیزی که به مشتری می‌گفتند عمل می‌کردند.

یک سری از عزیزان هستند که فقط به جنبه مالی این کار اهمیت می‌دهند در حالی که فقط کیفیت است که باقی می‌ماند.

یکی دیگر از معضلاتی که بازاری‌ها با آن برخورد کرده‌اند، فعالیت کارگاه‌های زیرزمینی است چون بدون هیچ تعهدی فعالیت می‌کنند و دید عموم مردم نسبت به مبل فروشان را منفی می‌کنند.

پیشنهاد ما این است که اگر مردم می‌خواهند مبلی بخرند حتماً از جای معتبر آن را تهیه کنند.

نقش رسانه را در این مسائل چطور می‌بینید؟ 

در سال‌های اخیر خوشبختانه آگاهی مردم نسبت به صنایع چوب افزایش پیدا کرده است و هرچه این آگاهی بیشتر باشد فروشگاه‌هایی که قدیمی‌تر و معتبرتر هستند خدمات و محصولات بهتری ارائه می‌دهند.

حتی در بحث فوم سرد و گرم هم کیفیت ملاک اول است و باید بگویم اسفنج از فوم بسیار بهتر است  که البته بسته به عوامل دیگری هم دارد و مردم باید از این موضوعات اطلاع داشته باشند.

اخیراً فضای مجازی و رسانه در بحث اطلاع رسانی بسیار خوب کار می‌کند و صد درصد موثر است.

همچنین صنف مبلمان در ایران از نظر تعداد افرادی که در این زمینه کار می‌کنند در رتبه دوم یا سوم قرار دارد.

حرف پایانی شما

ما تولید کنندگان همیشه مظلوم واقع شده‌ایم ،امیدوارم به داد ما رسیده شود چون ما معضلات بسیار زیادی داریم که در این سال‌های اخیر با آنها دست و پنجه نرم کرده‌ایم.

مشکل دیگر همانطور که اشاره کردم کارگاه‌های زیرزمینی هستند چون هیچ تعهدی به کارشان ندارند و هزینه‌های جاری که بسیار هم زیاد است را  ندارند. دومین موضوع وابستگی شدید به واردات مواد اولیه است.

همچنین در سال‌های اخیر نیروی متخصص بسیار کم شده است و هر چقدر هم که زمان می‌گذرد این مسائل بیشتر می‌شود.