ضمن معرفی خود، لطفا در رابطه با آخرین یافته های علمی جهان در حوزه دندان پزشکی برای خوانندگان عزیز توضیح فرمایید.

 اینجانب از سال ۸۹ در خدمت همشهریان خود، هم در مطب و هم در کلینیک دندانپزشکی، مشغول به ارائه خدمات بوده ام.

دندانپزشکی مبحثی بسیار گسترده و چند افزاره است. در حوزه‌ ی دندانپزشکی ترمیمی، یک رویکرد ویژه و کاربردی بنام بایومیمتیک وجود دارد. هدف این رویکرد در دندانپزشکی ترمیمی، بازسازی دندان‌ های شدیداً تخریب شده، دچار عفونت عصبی شده یا با شکستگی وسیع می ‌باشد. در گذشته، وقتی یک دندان دچار شکستگی می ‌شد یا عصب آن را خارج می‌ کردند، از روش ترمیمی با روکش استفاده می ‌شد. اما در این رویکرد جدید دندانپزشکی، از روش قدیمی استفاده نمی ‌شود. به جای آن، فقط قسمت تخریب شده و از دست رفته دندان با استفاده از موادی که ساختاری نزدیک به دندان دارند و استحکام بالایی دارند، ترمیم می ‌شود. همچنین، این مواد به نسج دندان نزدیک هستند و به عنوان یک باند عمل می‌ کنند. این روش دارای مزایایی نسبت به روش‌ های قدیمی است. به عنوان مثال، دندان‌ هایی که نزدیک به عصب هستند، با این روش قابل درمان می باشند و بدون اینکه فرد پس از درمان دچار حساسیت دندانی شود. هدف دیگر این رویکرد، حفظ سلامت دندان در هنگام جویدن غذا و جلوگیری از شکستگی در هنگام فشار جویدن است. از دیگر اهداف این درمان، جلوگیری از نیاز به درمان‌های تهاجمی و عصب‌کشی می ‌باشد. در این روش درمان، عمل عصب‌کشی صورت نمی ‌گیرد و درمان به شکلی است که مواد دندان ترمیم شده به دندان اضافه می ‌شوند، بنابراین نیازی به عصب‌ کشی دندان به دلیل تخریب شدید آن نخواهیم داشت. خوشبختانه، ما در ایران دسترسی به مواد و متریال‌ های لازم را داریم و با تلاش و دانش بیشتر، می ‌توانیم این خدمت را به تمام همشهریان و هموطنانمان به راحتی ارائه دهیم.

آیا متریال و مواد مصرفی ایرانی این حوزه قابل قیاس با محصولات خارجی هستند؟

همانطور که می ‌دانید، دوران کرونا تغییرات قابل توجهی در زندگی ما ایجاد کرده است. قبل از این بیماری، ما عمدتاً مواد و کالاهای یکبار مصرف را از خارج وارد می ‌کردیم، اما با شیوع ویروس کرونا، مجبور شدیم خودمان تولید کنیم. خوشبختانه، در حال حاضر از دستکش ‌های ایرانی استفاده می‌ نمائیم. با این حال، نیازمندی ‌های تخصصی ما به مواد و تکنولوژی‌ های خارجی هنوز بسیار زیاد است. یکی از دلایل آن، عقب‌ ماندگی تکنولوژی ما نسبت به کشورهای پیشرفته است. ما نیاز به ابزارها و دستگاه‌ هایی داریم که این مواد را تولید کنند، آزمایشگاه‌ هایی که آن‌ ها را تأیید نمایند و سرمایه‌ گذاری‌هایی که بتوانیم تحقیقات و مطالعات لازم را انجام دهیم، قبل از آنکه این مواد به دست پزشکان برای درمان بیماران قرار بگیرند. متأسفانه، مراکز تحقیقاتی و آزمایشگاه ‌های ما از تعداد و گستردگی کافی برخوردار نیستند تا بتوانند این مواد را به مدت چند سال آزمایش کرده و مشکلات و ضررها را بررسی کنند و سپس آن‌ ها را در اختیار عموم قرار دهند. در این زمینه، ما به‌ طور کلی دارای ضعف هستیم و نیاز است که مسئولین شرایط مورد نیاز را فراهم نمایند تا شرکت‌ های دانش‌ بنیان و تولیدی بتوانند این مواد را تولید کرده و پس از برطرف نمودن مشکلات، آن‌ ها را در اختیار عموم قرار دهند.

نقش رسانه را در خصوص علم دندان پزشکی چگونه عنوان می کنید؟

خوشبختانه، فضای مجازی به یک بخش عمده از زندگی ما تبدیل شده است. من و همکارانم آگاهیم که شرایطی فراهم شده است که همه مردم بتوانند بدون نیاز به صورت حضوری، سوالات خود را از پزشکان مطرح کنند. در صورت نیاز به معاینه و مشاوره بیشتر، می ‌توانند با مشورت و انتخاب چند پزشک، به صورت حضوری مراجعه کنند و اطلاعات بیشتری درباره مشکلات کسب نمایند. در این راستا، ما در فضای مجازی از طریق وب‌ سایت و ایمیل در خدمت همشهریان و افراد خارج از کشور هستیم و سوالات آن ‌ها را پاسخ می‌دهیم.