افتخار این را داشتیم تا با یکی از متخصصان و مدیران توانمند کشورمان گفتگوی ویژه ای داشته باشیم؛ توجه شما را به مصاحبه اختصاصی با محسن محمد رضایی، مدیر شرکت همیشه نوبهار پرشین جلب می نماییم:
1402/9/12
درخصوص فعالیت ها و چالش های موجود در حوزه فعالیت خود توضیح فرمایید.
اینجانب از سال ۸۸ در صنعت پلیمر فعالیت خود را آغاز نموده ام. در ابتدای کار، شروع به تولید جلومبلی عسلی کردیم و سپس وارد حوزه میزو صندلی های پلیمری شدیم، به ویژه در زمینه منازل، تالارها و سالن های پذیرایی.
یکی از دغدغه های عمده شرکت ها، از جمله ما که جزو صنایع کوچک و متوسط هستیم، ادارات دولتی می باشند که برای کار ما مشکلاتی را ایجاد می کنند. ادارات بیمه، اداره کار و دارایی به طور مداوم سبب بروز مشکلات متعددی برای صنعتمان شده و باعث آزار و اذیت ما می شوند. نصف هزینه های ما به این موضوعات اختصاص می یابد. با وجودی که حدود ده سال است در این صنعت فعالیت می کنم، اما هنوز نتوانسته ام به طور کامل در این عرصه قدم بگذارم.
گاهی نمی توانیم حقوق پرسنل خود را به موقع پرداخت کنیم و چند ماه به تأخیر می افتد. وضعیت اقتصادی نیز تعریف چندانی ندارد و می توان گفت که بسیار ضعیف و در حال رکود است. دارایی های ما نیز به اندازه کافی سودآور نیستند، اما برای رعایت اصول کار، باید هزینه های زیادی را صرف مدیر مالی و حسابداری کنیم که این امر به بار صنعتمان می افزاید.
ما کارگرانمان را بیمه کرده ایم، حتی در صورتی که بیمه شامل خدمات مربوطه نباشد. در پایان نیز مجبور به پرداخت جریمه می شویم. در سال، حدود ۵۰ میلیون تومان را برای بیمه ها هزینه می کنیم. در کنار این مسئله، با مشکلات نقدینگی نیز روبه رو هستیم. هنگامی که به صنایع مالی مراجعه می کنیم، ما را به بانک ارجاع می دهند و برای دریافت تسهیلات، شرایط سختی وجود دارد.
تنها با وجود رابطه امکان دریافت وام وجود دارد.از چارچوب ضابطه ها خارج شدیم مخصوصا در زمینه مسائل مالی.
بنده 30 کارگر بیمه ای دارم و دولت هیچگونه تسهیلاتی برای ما فراهم نمی کند و به نیاز تولید کنندگان توجهی نمی کند.
صنایع کوچک تأثیر بسیار زیادی بر توسعه و پیشرفت اقتصاد و جامعه دارند.
راهکار جناب عالی برای مقابله با این مشکلات چیست؟
صنایع استان تهران باید با بانک ها تعامل داشته باشند، زیرا نیاز به تأمین سرمایه برای گسترش کار خود دارند. باید زمین با قیمت مناسب در اختیار تولید کنندگان قرار گیرد، اما متأسفانه هیچ تفاوتی با فرد عادی قائل نمی شوند و حتی زمین را در مزایده عمومی عرضه می کنند. هر کس در رأس امور قرار می گیرد، تنها به فکر خود است و کاری برای صنایع کوچک و متوسط انجام نمی دهد، در حالی که صنایع بزرگ روز به روز در حال توسعه و پیشرفت می باشند.
برای دریافت وام، باید مدت طولانی مبلغ کلانی را در حساب خود قرار دهیم. اگر این مبلغ بزرگ را داشته باشیم، می توانیم با همان کار فعلی خود را ادامه دهیم و نیازهای خود را تأمین کنیم. مسئولین باید این مشکل برطرف نمایند و در صدد جبران آن برآیند.
رسانه ها چه نقشی را می توانند در این زمینه ایفا کنند؟
رسانه هایی مانند رادیو و تلویزیون، تبلیغات با محتوای مناسبی را ارائه نمی دهند و تنها وقت پخش برنامه های خود را می گیرند. همچنین برای شرکت ها تبلیغاتی انجام نمی پذیرد و از صنایع کوچک و متوسط حمایتی به عمل نمی آید، زیرا آنها منابع مالی برای تبلیغات را در اختیار ندارند. برنامه هایی را ارائه می دهند که طرفداری ندارد و بی محتوا هستند. رسانه ها باید زمانی را اختصاص دهند تا صنایع کوچک بتوانند برای کار خود تبلیغ کنند، نه فقط صنایع بزرگ. اگر هزینه ای از صنایع دریافت می کنند، باید تخفیفی برای صنایع تعریف نمایند.