تا سال ۱۳۵۴ رشته جراحی فک و صورت در ایران نبود، اما در کشورهای اروپایی وجود داشته است. پیشنهاد من این است که تمامی ارگان ‌ها برای استخدام جوانان، بورسیه ‌ها را در نظر بگیرند و سپس از آن ‌ها در مراکز خدمات استفاده کنند.

در حال حاضر پزشکان جراح با چه مسائلی رو به رو هستند؟

جراحان، مانند افراد دیگر جامعه، هزینه‌ های زیادی دارند. بنابراین، باید بیمه‌ ای برای آن‌ ها در نظر گرفته شود، زیرا هزینه‌های مطب، نیروی کار، دستگاه‌ ها و مواد اولیه بسیار بالا است و پزشکان جوان قادر به تهیه ابزار کار نیستند. در حال حاضر، به دلیل تحریم ‌ها، بسیاری از شرکت‌ها در داخل کشور این دستگاه‌ ها را تولید می ‌کنند و قیمت مناسبی دارند. هفتاد درصد مواد مصرفی ما داخلی است. بسیاری از ابزارها دانش روز دنیا را ندارند و محصولات ایرانی عمر کمتری دارند. اگر من وزیر بودم، سعی می‌کردم از جوانان حمایت کنم و تسهیلات و وام‌های با سود اندک و اقساط طولانی مدت را به آنان اعطا می‌ کردم.