این نوع رفتار از طرف هر فرد و جریانی که باشه زشت و ناپسنده و از طرف کسانی که خودشون رو انقلابی و پایبند به ارزشها و اخلاق می‌دونن، زشت‌تر...

بویژه «مدعیان انقلابی‌گری» که اهل «لابی‌گری» هستن؛

باید بدونن، نکنه یه وقت «قلّاب‌شون» به منافع قبیله‌ای‌شون گیر کنه و به جای انقلابی‌گری، به نسخه‌های «قلّابی» متوسل بشن.

نکنه وسط این دعواهای سیاسی، مردم و انقلاب، گوشت قربونی بشن...

جماعت انقلابی، اهل فکر و تشخیص‌اند؛

نه اهل هیجان و انفعال، لذا وابسته و چشم و گوش بسته‌ی هیچ دسته و گروه سیاسی نیستن و اشخاص براشون اولویت نداره، بلکه شاخص‌ها، ملاک و معیارِ تصمیم‌گیریه...

اصل برای ما، آرمان های کشور، حل مشکلات مردم و گفتمان انقلاب اسلامی است ولاغیر.

جریانات و اشخاص و خواص هم با این تراز، سنجیده می‌شن و به میزان دوری و نزدیکی به این شاخص‌ها، جایگاه‌شون و اعتبارشون، مشخص می‌شه.

و البته یکی از این شاخص‌ها، دوری از تفرّد و تفرّق و تلاش برای هم‌گرایی و هم‌دلی است.

🔹باور کنیم که حفظ و تقویت این ارزشها و شاخص‌ها؛

+ ترویج فضای فکری و گفتمانی

+ تقویت کار تشکیلاتی و اخلاق اجتماعی 

+ سالم‌سازی محیط انتخابات و فرهنگ‌سیاسی

از اصل انتخابات اگه مهم‌تر نباشه، کم اهمیت‌تر هم نیست و اِلا در صورت موفقیتِ ظاهری هم، بدون این ارزشها، به جایی نمی‌رسیم.

یا علی

مهدی عسگری