به گزارش جام جم البرز و به نقل از جام جم آنلاین؛ موضوع برنامه شب گذشته دورهمی که میزبان کارکنان نیروی زمینی ارتش و خانواده‌های آنها بود، «سربازی» عنوان شد.

مهران مدیری طبق معمول هر شب در ارتباط با این موضوع استندآپ اجرا کرد. همچنین حمید فولادی خواننده، دو ترانه برای حضار اجرا کرد.

در بخشی از برنامه، مجری از دو جانباز حاضر در جمع دعوت کرد که به روی صحنه بیایند. عباس طایفه جانباز 70 درصد مجروح از دو چشم و منصور نم نم جانباز 70 درصد، پس از معرفی خود درباره شرایط کنونی خود صحبت کرده و هر دو گفتند از شرایط کنونی‌مان رضایت داریم.

مهران مدیری پرسید آیا چه در جامعه و چه دولت آنطور که شایسته است، تکریم می شوید؟

در پاسخ این دو جانباز به دو نکته اشاره کردند. اول اینکه حقوق شهروندی مثلا مناسب سازی در معابر و شهر تهران به خوبی برای آنها رعایت نمی‌شود و نکته دوم اینکه در کشورهای اروپایی به همراهان کهنه سربازان بیشتر توجه می شود تا خود کهنه سربازان.

در ادامه، امیر سرتیپ مسعود بختیاری مهمان شب گذشته دورهمی بود.

وی در ابتدا به این نکته اشاره کرد که واژه سربازی واژه‌ای عام است و از شخص فرمانده تا سربازان جوان، همه افراد وظیفه سربازی دارند.

او همچنین آماری در زمینه سربازان ارتش دفاع مقدس ارائه داد: در طول 8 سال، دو میلیون و چهارصد و پنجاه هزار نفر سرباز وظیفه بدون اینکه کسی به دنبالشان برود و با میل خودشان برای دفاع از کشور جنگیدند. سی و پنج هزار شهید ارتش و هفتصد نفر از افسران وظیفه که به شهادت رسیدند، گواه این مطلب است. همین الان در مرزها و بیابان‌های کشور عزیزان ارتش مشغول خدمت هستند.

امیر سرتیپ بختیاری در خصوص نامگذاری 29 فروردین به عنوان روز ارتش اظهار کرد: بعد از انقلاب وضع ارتش نابسامان شد؛ هم به خاطر مسائل انقلاب و هم اینکه تعدادی از انقلابیون و تعدادی از روشنفکران اعتقاد داشتند که کشور نیازی به ارتش ندارند. در حالی که ارتش سازمانی است که وظیفه‌اش تولید امنیت است. در چنین اوضاعی تعداد معدودی گفتند ارتش باید بماند. حدود دوازده روز بعد از پیروزی انقلاب مسائلی در غرب و شمال و جنوب شرق و جنوب غرب کشور پیش آمد و همان ارتش که در بلاتکلیفی بود، شروع به اعاده امنیت کرد. اگر این ارتش نبود، بعد از انقلاب اصلا ایرانی به صورت امروز وجود نداشت. چون این وضع نابسامان و شعارهایی چون ارتش بی طبقه وجود داشت، تیمسار سرلشکر توحیدی خدمت امام شرفیاب شدند و تقاضا کردند که روزی را به نام ارتش مشخص کنند که ایشان دستور انجام این امر را دادند.

او درباره چگونگی ورود خود به ارتش گفت: من متولد 1320 هستم. در 18 سالگی وارد دانشکده افسری نیروی زمینی شدم. دوره های مختلف تحصیلی را در ایران و خارج طی کردم. افسران ایرانی از سی سال خدمتشان، ده سال را مشغول تحصیل هستند. در شهرستان‌های مختلف خدمت کردم و در سال 1380 با 41 سال خدمت بازنشسته شدم.

مدیری پرسید: نسبت به خانواده سخت‌گیر هستید؟ و سرتیپ بختیاری پاسخ داد: فکر می‌کنم پرورش نظامی رفتاری را در ما نهادینه می‌کند که در محیط خانواده هم بروز می‌دهیم. اتفاقا مردان نظامی خیلی از شما غیرنظامی‌ها بیشتر به خانواده می‌رسند، چون ما عادت داریم به یگان برسیم. مرد ایرانی چهار وظیفه مهم دارد، هم خدمات آمار، هم بهداری، هم ترابری و هم امور مهندسی در منزل را انجام می‌دهد. (خنده حضار)

سوال بعدی این بود که به لحاظ فردی یک فرد نظامی چه اصول و خط قرمزهایی دارد؟ وقتی مفهوم نظامی را گسترده تر می کنیم، منظور از آن نظم، دقت، وظیفه شناسی و متعهد بودن است. فرد نظامی نسبت به همه احساس تکلیف می کند.

او که پدر دو فرزند پسر و یک فرزند دختر است، در پاسخ به مدیری که آیا دختر به نظامی می‌دهید ، گفت: چرا که نه. نظامی‌ها مردان بسیار مقید و متعهد به خانواده هستند. بخصوص که امروزه داماد کم گیر می آید. (خنده حضار)

سرتیپ بختیاری در ادامه گفت: پس از بازنشستگی، پنج سال به دستور فرمانده وقت ارتش، مشاور عملیاتی ستاد مشترک بودم. اکنون عضو هیئت علمی دانشگاه هستم. یعنی الان معلم هستم.

او در خصوص وظایف ارتش در مرزهای کشور گفت: در ماده 140 قانون اساسی ارتش وظیفه حفظ و حراست و صیانت از مرزهای کشور و حاکمیت را دارد. در طول جنگ، قبل از آن و امروز ارتش وظیفه خودش را به خوبی انجام داده. امنیت ما در قالب خط مرز جغرافیایی نیست. بلکه باید جلوتر از مرز امنیت را برقرار کنیم. اگر امروز احساس امنیت می کنیم ناشی از امنیتی است که ارتش و مجموعه نیروهای مصلح در کشور برقرار کردند.

سرتیپ بختیاری شمشیر افسری خود را به موزه دورهمی اهدا کرد و صحبت هایش را با این شعر از قیصر امین پور به پایان برد:

دلی سربلند و سری سر به زیر ... از این دست عمری به سر برده‌ایم