1398/276826
امیر حسین حسنی
1400/1/5
چند سال است که برج آج نشینی و دریافت دستمزدهای چشمگیر، فقط به سرمایه دارها و یا ستاره های عرصه فوتبال محدود نمی شود. این روزها به خاطر ورود پول های آلوده به عرصه های هنری، برخی از بازیگران نیز به قله نشینان اقتصادی تبدیل شده اند. قبلا مردم فقط از رقم قرارداد برخی فوتبالیست ها شگفت زده می شدند و با خود می گفتند که برچه اساس و قاعده ای بعضی از اهالی توپ و شوت باید حقوقی چند برابر دیگران بگیرند؟ اما این روزها بازیگران مشهور سینما نیز همان مسیر را در پیش گرفته اند.
در خبرها می خوانیم که یک هنرپیشه، برای نقش آفرینی در یکی از سریال های شبکه نمایش خانگی، قراردادی بسته است و طی آن، ماهیانه یک میلیارد و 300 میلیون تومان دریافت خواهد کرد. این روزها بازیگرانی در سینمای ما فعالیت می کنند که از نظر کارشناسان، توانایی هنری پایینی دارند، اما همین بازیگران صرفا به خاطر شهرت و جذابیت ظاهری، برای حضور چند دقیقه ای در یک فیلم، دستمزدی میلیاردی را طلب می کنند! اما واکنش مدیرانی که مسئولیت مطالبه از صاحبان ثروت های هنگفت را دارند، به این افراد چیست؟ اخیرا محمدباقر نوبخت، معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه از معافیت مالیاتی این قشر از جامعه دفاع کرد! برای بسیاری جای سوال است که چرا یک کاسب خورده پا و یا کارمند به رغم درآمد مالی نه چندان چشم گیر، مجبور به پرداخت مالیات است، اما بازیگرانی که اغلب روزهای سال را مشغول خوشگذرانی و سفر هستند و زندگی لاکچری و تفریحات خود را در فضای مجازی به رخ مردم می کشند؛ از پرداخت مالیات معاف هستند.
هر چند که بسیاری از هنرمندان نیز از نظر اقتصادی در سطح پایینی قرار دارند. همان طور که شاغلان دیگر بخش ها نیز قابل طبقه بندی هستند و افرادی با دریافت مالی بیشتر، باید مالیات افزون تری بپردازند، در بین اهالی فرهنگ و هنر نیز باید این طبقه بندی صورت بگیرد؛ بازیگرانی که به خاطر شهرت و جذابیت ظاهری و بدون هیچ منطقی، از آب گل آلود و نبود نظارت بر تقسیم پول ها در سینما و تئاتر به ثروت بادآورده رسیده اند، باید مشمول دریافت مالیات شوند. از این طریق می توان بودجه عمومی کشور را تقویت کرد و عدالت را ارتقا بخشید.
در بسیاری از کشورهای جهان نیز، هنرمندان براساس سطح مالی و تأثیرگذاری شان، مشمول مالیات می شوند. در برخی از کشورهای اروپایی، هنرمندانی که مماس با منافع ملی یا سیاست های حکومتی فعال هستند، از مالیات معاف می شوند. اما هنرمندانی که برای بخش خصوصی کار می کنند و دستمزد بالایی می گیرند، مالیات می پردازند.
متأسفانه برخورد دولت با هنرمندان به کشمکش های سیاسی گره خورده است. این روزها نیز نزدیک انتخابات هستیم و جریان سیاسی هوادار دولت، به تبلیغات سلبریتی ها و هنرمندان سخت وابسته است. معافیت مالیاتی این گروه و ایجاد جار و جنجال بر سر آن هم بیشتر یک رفتار و تاکتیک سیاسی برای جلب توجه سلبریتی ها و راضی ساختن آن ها جهت جذب حمایت انتخاباتی محسوب می شود.