آن وقت ها سال هفتاد و پنج و هفتاد و شش که  تیراژ کتاب بین دوتا پنج هزار بود میگفتیم وضعیت کتاب اسف بار است؛ حالا که رسیده به صدتا و دویست تا چه باید گفت .
وضعیت کتاب فاجعه است. بحرانی است اما انگار یا نمی خواهیم باور کنیم یا خودمان را به ندیدن و نشنیدن زده ایم.
 در این مجال نمی خواهم درباره  اینکه چرا کتاب به این روز افتاده بنویسم یا از چرایی کتاب نخواندن مان بگویم یا  درباره عدم حمایت کتاب از سوی دولت و رسانه ها و خیلی چیزهای دیگر.
 تنها چیزی که می خواهم این جا بگویم موردی است که جهت پیکانش به سوی خود ما است؛ به سمت آنها که می نویسند و اهل نوشتن هستند؛ در هر تراز و درجه ای؛ از نویسنده های مبتدی تا عالی و درجه یک.
 روی سخنم با نویسنده ها و رسانه های حوزه کتاب است؛ با ما که همیشه ناراحتیم از اینکه چرا کتاب حتی در رسانه ملی هم چندان که انتظار داریم مورد توجه قرار نگرفته است  و  چرا  کتاب را از  چیپس و پفک کمتر جدی می‌گیرند و چرا و چرا و چرا...
متاسفانه ما خودمان هم گاهی به هر دلیلی کاری را که از دستمان بر می آید انجام نمیدهیم.
 امسال به همت دوستان خوبم در نهاد کتابخانه ها سری جدید برنامه کتاب خوان با عنوان "کتابخوان نوروزی" تهیه شد ؛ مجموعه ای که در آن بزرگوارانی از جمله دکتر اکرامی جناب کفاش هادی خورشاهیان خانم وجیهه سامانی و خیلی از اساتید دیگر حضور دارند و بنده هم در کنارشان تلمذ می‌کنم.
 مجری برنامه هم امیرحسین مدرس است که بعد از معرفی، مهمان ها را دعوت می کند تا بخشی از کتاب خود یا کتابی دیگر را بخوانند و معرفی مختصری از آن داشته باشند.
 این برنامه کمتر از پنح دقیقه است و صدا و سیما هم سنگ تمام گذاشته و آن را به دفعات از شبکه های مختلف در ایام نوروز پخش می کند. به نظرم بعد از برنامه های خوبی مثل کتاب باز، کاغذ رنگی و شابک این ابتکار و همکاری نهاد کتابخانه ها و صدا و سیما برگی تازه  در عمومی کرذن برنامه های مربوط به کتاب و تلاشی است برای درآوردن آنها از شکل تخصصی و صرفا نخبگانی.  اتفاقی که اگر با پشتیبانی و حمایت رسانه ها همراه شود حتی می توانند در ایجاد  یک تغییر جدی در وضعیت کتاب و کتابخوانی موثر باشد و به عبور کتاب از بحران کمک کند.
 اما تا حالا پشتیبانی رسانه ای درخوری از این برنامه صورت نگرفته و تنها در بعضی کانالها و آنهم بیشتر از سوی نویسندگانی که در برنامه بودند یا دوستان آنها این کتاب‌خوان های نوروزی صرفاً بازنشر شده اند.دیگر نه‌ بحثی ،نه معرفی و نه حتی نقدی..اگرچه بی شک تعطیلات اغلب رسانه ها در ایام نوروز در این مورد بی تاثیر نیست اما دست کم میشد ردی از این پشتیبانی را در خبرگزاریها و بعضی سایتها دید..
این میان، نقدها هم حتی مکتوب نبوده‌اند و فقط به غرولندهایی شفاهی مثل اینکه "چرا فلانی رفته و من نرفتم" ، "مگر فلانی وزنش چقدر است" و " از هر جهت نگاه کنیم آن یکی از این یکی بهتر است و من از هر دو تای شان" و ...
یعنی حتی حالا هم که صدا و سیما آمده پای کار و جایی مثل نهاد در یک حرکت جهادی با کمترین هزینه برنامه ای عمومی برای کتاب تهیه کرده و آن را در اختیار تلویزیون قرار داده است انتظار اینکه  باور کنیم وضعیت کتاب فاجعه است و کمی از منافع شخصی مان کوتاه بیاییم زیاد نیست.
  بحرانی بودن را باور کنیم و در این وضعیت بحرانی منیت ها را کنار بگذاریم و همه باهم آستین بالا  بزنیم و تلاش کنیم تا کتاب را از بحران درآوریم...
 گمان می کنم سینماگران نمونه خوبی باشند برای این همدلی و همراهی. آنها هر چقدر هم که در شرایط عادی با هم مشکل داشته باشند وقتی پای منافع صنفی و "سینما" به میان بیاید همه با هم یک پیکر واحد می شوند. سینماگر،  رسانه ای حوزه سینما ، مدیران سینمایی و ...
آنها وقتی احساس کنند وضعیتی بحرانی دارد برای سینما پیش می آید منافع شخصی را کنار می‌گذارند و هر کدام جزئی از یک پیکر می شوند که قرار است باری از سینما بردارد و آن را از بحران درآورد .
امیدوارم اهالی کتاب، رسانه ای های حوزه کتاب و همه آنها که دوست دارند کتاب در در جامعه رونق پیدا کنند حالا همدلی پیشه کنند منافع شخصی را اگرچه حقشان است ،فقط تا وقتی کتاب از بحران در آینده کنار بگذارند و از هر حرکتی در جهت کمک به وضعیت کتاب دفاع کنند.
 برنامه اخیر کتابخانه نوروزی حتما ایرادهایی دارد . اصلاً مگر بدون ایراد می شود؟ اما حرکت جهادی خوبیست که میشود اصلاح کرد، بهترین ها را به این برنامه آورد و با آن کتاب را بیشتر و بیشتر به زندگی مردم آورد و عموم مردم را بیش از پیش با کتاب آشتی داد.