دو نفر در 40  ساله انقلاب مظلوم زیستند ومظلوم مردند. شهید بهشتی که به قول امام، بهشتی به تنهایی یک ملت بود. وخون این شهید  درخت انقلاب را آبیاری کرد وبعد از40 سال شهید قاسم سلیمانی بود که خود به تنهایی برای مبارزه با آمریکا ،اسراِئیل  و تروریست های داعش کافی بود که مظلومانه زیست و ناجوانمردانه شهید شد. هر دو شهید در مقابل تروریسم بین الملل جنگیدند و سپس  از سوی تروریست جهانی با انفجار بمب از راه دور شهید شدند، هر دو بدنشان تکه تکه شد وبر دستان یک ملت نه بلکه از سوی ملت های دنیا تشیع شدند. تروریست ها برای کشتن هر کدام از این شهیدان مجبور شدند نفرات پیرامونی آن ها را بکشند وسپس هر دو نمادهای مبارزه با تروریسم را تروریست خواندند. برای بهشتی خمینی گریست و برای سلیمانی خامنه ای اشگ ریخت. نتیجه ترور هر کدام از این دو شهید احیاء دوباره دین و انقلاب اسلامی بود. مردم از شهادت بهشتی بیدارتر شدند وخمینی فریاد زد: بکشید ما را ملت بیدارتر می شود. حرف درستی بود، ملت بیدارتر شدند وانقلاب را 40 ساله کردند، اما حیف که مسئولین خواب ماندند ودر جهل و غفلت  کم مانده بود توقف  انقلاب در 40 سالگی را به ارمغان بیاورند که خون دومین مظلوب تاریخ انقلاب اسلامی عمری دوباره به راه خمینی بخشید که اگرعبرتی باشد برای مسئولین، می تواند انقلاب را با افتخار،80 ساله کند. بهای شهادت آن شهید خمینی را تنها کرد وبهای این شهید خامنه ای را تنهاتر از همیشه نمود.
 روحشان شاد ونامشان پاینده باد.    
این جانب توفیق همکاری با هر دو شهید را  با افتخاردر کارنامه ام ثبت نموده ام.