امام جمعه طالقان در قسمتی از خطبه های نماز جمعه این شهر اظهار نمود: از امیرمؤمنان علی علیه السلام روایت شده است که فرمود: إِنَّ اَلْحَسَنَ وَ اَلْحُسَيْنَ سِبْطَا هَذِهِ اَلْأُمَّةِ وَ هُمَا مِنْ مُحَمَّدٍ كَمَكَانِ اَلْعَيْنَيْنِ مِنَ اَلرَّأْسِ وَ أَمَّا أَنَا فَكَمَكَانِ اَلْيَدَيْنِ مِنَ اَلْبَدَنِ وَ أَمَّا فَاطِمَةُ فَكَمَكَانِ اَلْقَلْبِ [مِنَ اَلْجَسَدِ. بحارالانوار، ج 39، ص 352
به گزارش خبرنگار جام جم البرزوی ادامه داد این یک قضیه حقیقیه است نه قضیه شخصیه. اساساً قضایایی که در معارف دینی مورد استفاده قرار می گیرد، همه قضایای حقیقیه هستند. بنابراین حسن و حسین علیهما السلام دو چشم نبوت و مایه بصیرت امت و امیرمؤمنان دو دست نبوت و قدرت دفاع و صیانت از امت و فاطمه قلب نبوت و مایه حیات و آرامش امت است.
پمپاژخون به تمامی رگ های حیات امت با این قلب تپنده صورت می گیرد. حضرت صدیقه طاهره مایه حیات امت است. او لیلة القدر است که برای امت تا پایان عالم  خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ  است. این البته یکی از کارکردهای قلب است که کارکرد ظاهری است. اما کارکرد باطنی قلب، حیات معنوی است. همان طور که منظور از قلب، حیات قلب، مرگ قلب، زنگ زدگی قلب و ... که در روایت ها آمده قلب باطنی و قلب معنوی است. قلب معنوی یعنی کانون صفا و شوق و عاطفه و محبت و به خصوص محلی برای دریافت اشراقات و انوار الهی.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله هم فرمود: ألَا إِنَّ فَاطِمَهَ بَابُهَا بَابِی وَ بَیْتُهَا بَیْتِی فَمَنْ هَتَکَهُ فَقَدْ هَتَکَ حِجَابَ اللَّهِ.   هر کس این قلب را بشکند نه تنها نمی تواند به بارگاه معارف پیغمبر راه یابد، بلکه از معارف الهی نیز هیچ بهره ای نمی برد.