جام جم البرز : امروز گلدان چینی مامان را که یادگاری مادرش بود که از مادربزرگم به او رسیده بود؛ شکستم. حواسم رفته بود به کارتون تام و جری که نزدیک بود موشه گیر بیفتد ولی با زرنگی فرار کرد؛ من هم از خوشحالی پریدم بالا و دستم خورد به گلدان. گلدان یک وری شد و من آن را توی هوا گرفتم. اما دوباره گربه‏هه پرید و با یک خیز موشه را گرفت. من هم ترسیدم و گلدان از دستم ول شد و شکست.
حالا مامان عصبانی عصبانی است. تازه بابا هم که بیاید بدتر می‏شود، چون او هم اول صبح یکی از بشقاب‏های قدیمی را شکست. 
مامان سرش را با دست گرفته است و دارد می‏رود که بخوابد. من هم صدای تلویزیون را کم می‏کنم آن قدر که خودم هم نمی‏شنوم و مجبورم حدس بزنم. 
همین حالا بابا از سر کار آمد. من و بابا هر دو نگرانیم. مثل فیلم‏‎‏ها نشسته‏ایم، قورت قورت چایی می‏خوریم و در سکوت به هم نگاه می‏کنیم. بالاخره من بلند می‏شوم و چسب مخصوص چینی و تکه‏های گلدان و بشقاب را می‏آورم. بعد با هم کمک می‏کنیم و آن‏ها را به هم می‏چسبانیم. وقتی کارمان تمام می‏شود چیزی شبیه یک لنگه کفش دیده می‏شود! یا من تکه‏ها را عوضی داده‏ام یا بابا آن‏ها را سر جایشان نچسبانده است.
در همین موقع مامان بیدار می‏شود. من و بابا پشت دیوار قایم می‏شویم و او با دیدن کاردستی ما از خنده غش می‏کند و می‏گوید: « اینو باید ببریم موزه حیفه مردم نبیننش»!

راه حل
به نظر من بهتر است کارخانه‏جات چینی‏سازی برای هدر نرفتن ظرف‏های شکسته و استفاده‏ی دوباره از آن‏ها داخل بسته‏های ظرف یک عدد چسب بزرگ و یک راهنمای تصویری بگذارند. شکل‏های جدیدی که می‏شود از تکه‏های یک ظرف شکسته ساخت.

اختراع جدید من
اختراع جدید من چینی نشکن است. این ظرف‏های چینی هر کدام یک پوشش نرم از جنس ابر و پنبه دارند و در صورتی که بیفتند نمی‏شکنند. فقط مهمان‏ها ممکن است فکر کنند که شما سر سفره بالش گذاشته‏اید.