حالا سه سال است که موسیقی ایران خالی از نوای تار لطفی است، آهنگسازی که ردش را می شود در مهم ترین آثار موسیقی ایرانی شنید.

تاری که از پود فرهنگ رفت

96/503

امیر حسین حسنی

1400/1/5

به بهانه سومین سال خاموشی ساز محمدرضا لطفی

 

حالا سه سال است که موسیقی ایران خالی از نوای تار لطفی است، آهنگسازی که ردش را می شود در مهم ترین آثار موسیقی ایرانی شنید.

به گزارش جام جم البرز و به نقل از جام جم آنلاین؛ محمدرضا لطفی، استاد تار، صبح روز جمعه، ۱۲ اردیبهشت‌ به دلیل ابتلا به بیماری سرطان در بیمارستان پارس تهران در ۶۸ سالگی در گذشت.


 

محمدرضا شجریان در پیام تسلیتی نوشت:‌او تمام زندگی‌اش تلاش و دقت و وسواس در موسیقی نژاده و ردیف بجامانده از میراث‌داران موسیقی کهن و آموزش به شاگردان بود. دستی توانا در نواختن و فکری سنتی در اصالت تاریخی آهنگ و نغمه، با حال و هوا و شور و شیدایی خاص خود داشت.


 

مسعود شعاری،‌ آهنگساز،‌ سه تارنواز و از شاگردان لطفی گفت:‌ او شاگردی برومند و دوامی را کرده بود و به حفظ اصالت ها اعتقاد داشت. با این حال در دوره ای توانست موسیقی ای به وجود بیاورد که از تحرک ویژه ای برخوردار بود.


 

محمدرضا لطفی از دو استاد سنتی و مدرن یعنی نورعلی خان برومند و محمد تقی مسعودیه درس گرفت و بعد در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ملی به کار پرداخت


 

حسین علیزاده و محمدرضا لطفی از بنیانگذاران گروه هنری چاووش در اوایل انقلاب ایران بودند.


 

 

مجموعا ۱۲ آلبوم تحت عنوان چاووش به بازار موسیقی عرضه شد. چاووش‌های ۲، ۳ ، ۴ ، ۶ ، ۷ ، ۸ به نوعی به فضای موسیقی دوران انقلاب و روزهای پرتلاطم آن ارتباط دارد.


 

مراسم تشییع محمدرضا لطفی در تهران برگزار شد و پس از آن او در زادگاهش گرگان به خاک سپرده شد.​

 

 

برچسب ها

??? ?? ?????

ارسال پیام

نام و نام خانوادگی

پست الکترونیک

توضیحات

جام جم البرز

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به جام جم البرز است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید "شرکت برنامه نویسی آتـــــرین "