هفته معلم و روز معلم امسال هم مانند سال های گذشته بدون هیچ اقدام موثری در خصوص تغییر اوضاع معیشتی معلمان و فرهنگیان شاغل و به ویژه بازنشستگان گذشت.
بیش از 40 سال از انقلاب اسلامی ایران با تمام فراز و فرود های آن سپری می شود آن چه مسلم و مبرهن است معلمتان و فرهنگیان کشور این پرچم داران فرهنگ و تعلیم و تربیت جامعه از زمان پیروزی انقلاب اسلامی و حتی پیش از آن در تمامی صحنه های دفاع مقدس اقدامات جهادی ، و سازندگی و... تا به امروز همواره پیشقراول حرکت های سازنده و ثمر بخش اجتماعی فرهنگی، اقتصادی و سیاسی و ... بوده اند. اما معلوم نیست چرا با وجود اهمیت آموزش و پرورش در همه کشورهای جهان متاسفانه مسئولان دولت و مجلس شورای اسلامی به سرنوشت این وزارتخانه کلیدی و بسیار حساس همواره با بی خیالی و بدون برنامه ریزی های آینده نگرانه برخورد کرده اند که نتایج آن را می توان در اعتراض های فرهنگیان و معلمان شاغل و بازنشسته در تمامی سال های گذشته و معاصر در تمامی نقاط کشور به نظاره نشست.
سئوا ل از مسئولان دست اندر کار مجلس و دولت این است که برای رسیدگی به مشکلات معیشتی معلمان و فرهنگیان این همه جار و جنجال و هیاهو برای چیست؟ ! آیا پرسنل سایر ادارات و سازمان ها پرداخت حقوق و مزایایشان بر صفحات روزنامه ها  و سایر رسانه های صوتی و تصویری نقش می بندد؟! در پاسخ می توان گفت هرگز! هرگز! پس این همه کاغذ بازی ، امتیاز بازی و امتیاز سازی برای چه؟!
معلمانی با هزینه شخصی خود مدارج ارتقاء تحصیلی مورد نیاز آموزش و پرورش را با تمام سختی های آن طی می کنند. حال آن که در حقوق ماهانه آن ها اتفاق خاصی رخ نمی دهد و یا آن قدر میزان آن ناچیز است که خود به خود این سئوال در اذهان متبادر می شود که « علم آموزی و توسعه علم و دانش به کجا می رود؟! » آیا دانش آموزان با ملاحظه این شرایط و این گونه برخورد های سرد رغبتی برای ادامه تحصیل پیدا می کنند؟! در حالی که معلمان خود را غرق در مشکلات و سختی های گذران زندگی مشاهده می کنند. اکنون که عمر مجلس فعلی به پایان رسیده است از نمایندگان مجلس جدید انتظار این است که با طراحی و قانون گذاری های کارشناسانه با استفاده از عناصر فرهنگی و اقتصادی متبحر و متخصص حقوق و موضوعات معیشتی معلمان و فرهنگیان را از حالت بی برنامه بودن خارج و قانون مند نمایند. و در همین راستا سازمان آموزش و پرورش را  از حالت از هم گسیختگی فعلی با تخصیص بودجه و برنامه های شاخص به سوی جهش تولیدات فرهنگی سوق دهند. چرا که جهش تولید از توصیه های مقام معظم رهبری است. و در سایه توجه ویژه به آموزش و پرورش به وقوع خواهد پیوست. ان شاءالله!