با دوختن پارچه و وصل کردن بخش های مختلف به نحوی ماهرانه، یک خیاط می تواند از یک پارچه معمولی و بدون استفاده، محصولی کاربردی را ایجاد کند. در این خصوص روزنامه جام جم البرز گفتگویی ویژه و اختصاصی با فروغ صالحی فر، مدیر خلاق و توانمند آموزشگاه دوخت صالحی انجام داده است که به شرح ذیل است:

آموزشگاه شما تحت نظر چه ارگانی فعالیت دارد و چه تسهیلاتی را دریافت کرده است؟

ما تحت نظر سازمان فنی و حرفه ای هستیم، حمایت هایی از سازمان انجام می شود اما به دلیل تعدد بالای آموزشگاه ها آن گونه که همه چیز مورد رضایت باشد نبوده است، هر آموزشگاه در شرایط خاص برای افزایش تجهیزات به تسهیلاتی نیاز دارد.

از مشکلات موجود در این حوزه توضیح دهید.

بسیاری از همکاران ما در حال حاضر مستاجر هستند و تمایل دارند که مالک شوند. با توجه به گرانی اجاره بها این موضوع یک دغدغه بزرگ محسوب می شود، زیرا هر سال جابجایی دارند. بنده تقریبا یک یا دوسالی می شود که مکانی را مهیا کرده ام و از این بابت آسوده خاطر هستم. تسهیلاتی در این زمینه مثل وام یا شرایط خاصی نبوده و حمایتی صورت نگرفته است.

در ایام همه گیری بیماری کرونا چگونه چالش ها را پشت سر گذاشتید؟

طی چند سال گذشته کرونا واقعا آزار دهنده بود. آموزشگاه ها جزو اولین مکان هایی بودند که با اوج گرفتن کرونا تعطیل می شدند. از طرفی دولت اعلام بر تعطیلی می کرد و از سوی دیگر مردم در اجتماعات حاضر نمی شدند. ولی ما تسلیم نشدیم، با مقاومت و پایداری ایستادیم و بر روی کارمان متمرکز شدیم و در این حوزه تدابیری اندیشیدیم. با تقسیم بندی کلاس ها تعداد نفرات را کاهش دادیم؛ به عنوان مثال برای کلاس ۱۰ نفره که قرار بود تدریس انجام شود، با تقسیم بندی ۲ بار درس تکرار می شد. با این روند حجم کاری خودمان افزایش پیدا می کرد ولی برای جلوگیری از تجمع و بالا نرفتن تعداد لازم بود. مسائل در این حوزه فراوان بود، در این ایام علی رغم اینکه حمایتی از ما صورت نگرفت ، از سختی ها عبور کردیم. درواقع اگر فردی کاری را واقعا دوست داشته باشد، سختی های آن را نیز تحمل می کند.

در حال حاضر، شرایط چگونه است؟ آیا نسبت به آن روزها تغییری حاصل شده است؟

هم اکنون وضعیت، نسبت به گذشته خیلی بهتر شده است، مسولان جدیدی که سر کار حاضر می شوند رسیدگی و توجه بیشتری دارند. تغییراتی در سازمان خودمان نیز رخ داده است. اما در کل به صورت صددرصد و آن گونه که می خواهیم پیش برود، نیست و در بسیاری از موارد راضی نبوده ایم، البته پیگیری هایی نیز انجام شده است.

هنر آموزان با چه مشکلات و چالش هایی دسته و پنجه نرم می کنند؟

یکی از مشکلاتمان آزمون هایی است که برگزار می‌ شود. هنر آموزان بعد از گذراندن دوره، دیپلم دریافت می کنند که بسیار با ارزش است و البته سخت گیری هایی نیر در این خصوص وجود دارد. ولی شرایط آزمون ها نسبت به گذشته دستخوش تغییراتی شده است.  آزمون ها در گذشته به صورت کتبی برگزار می شد، ولی در حال حاضر به صورت برخط در سازمان برگزار می شود؛ زیرا در منزل این امکان وجود ندارد. زمانی که به سازمان مراجعه می کنیم با قطعی سایت ها مواجه می شویم. یکی دیگر از مشکلات، ارزشیابی های نادرست است. در بخش اعتراضات به افرادی که رد شده اند رسیدگی می شود؛ ولی افرادی که نمره پایینی دریافت کرده اند خیر. معتقدند که در هرصورت قبول شده اید و مشکل حادی بنظر نمی آید. منبع مشخصی برای آزمون ها وجود ندارد. با اینکه کتاب معرفی می شود ولی سوالات از منبع دیگر طرح می شود. از۴۰ سوال تستی ۱۰ سوال از کتابی که سازمان به عنوان استاندارد معرفی کرده طرح می شود.

مرحله آزمون عملی راحت، ولی آزمون کتبی بالعکس دشوار است، این موضوع را مطرح کردم و شخصا به سازمان فنی و حرفه ای اعتراض کردم. مساله ما رد شدن در آزمون کتبی است.

به عنوان نکته پایانی چه سخنی با مخاطبان جام جم البرز دارید؟

فردی که امتحان خیاطی می دهد یک خیاط است، قرار نیست کتاب بنویسد که انتظار نمره کتبی داشته باشید. البته برخورداری از سطح دانش بالا بسیار سودمند است، نه اینکه اطلاعات باعث رد شدن هنر آموز در آزمون کتبی با منبع نا مشخص شود. اخیرا نمونه سوال در اختیارمان قرار داده اند اما بدون پاسخ بوده است و کارآموز باید پاسخ آنها را پیدا کند.