جراح عمومی برخلاف نامش، تخصص جراحی‌ای است که بر اندام‌های شکمی (مانند روده‌ها) تمرکز دارد. جراحان عمومی همچنین با بیماری‌های دربردارندهٔ پوست، پستان، و فتق سروکار دارند. از آنجا که متخصصین جراحی عمومی در بسیاری از مراکز دنیا، اولین سطح ارائه خدمات به بیماران تصادفی و اورژانس های تهدید کننده حیات می باشند، دامنه فعالیت ها و توانایی شان بسیار وسیع است و در مواقع لزوم قادر به انجام جراحی های اورژانس رشته های دیگر مانند جراحی های ارتوپدی، جراحی های زنان، جراحی های اورولوژی، و در مواردی از جراحی های مغز و اعصاب نیز می باشند.متخصصین جراحی عمومی از این سبب عمومی نامیده میشوند که قادر به جراحی همه اعضای بدن می باشند و تنها رشته از رشته های تخصصی جراحی است که اصول جراحی (PRINCIPLES OF SURGERY) همچون آب و الکترولیت، هموستاز و … را می شناسند. با همین رویکرد روزنامه جام جم البرز با دکتر مجتبی احمدی نژاد، جراح عمومی و فوق تخصص جراحی قفسه سینه گفتگویی اختصاصی و ویژه انجام داده است که در ادامه می خوانید:

ضمن توضیح درخصوص فعالیتهای پزشکی، تخصصی و دانشگاهی خود، در مورد روند رشد رشته جراحی عمومی در کشور نیز توضیح فرمایید.

حدود پنج سال است که در دانشگاه البرز به آموزش تخصص جراحی عمومی مشغول هستیم. مجوز امتیاز را از وزارتخانه صمت اخذ کرده ایم.

هر سال دانشجویان بسیاری در آزمون شرکت می کنند، اولین ورودی های دانشجویان ما سال گذشته فارغ التحصیل شدند. همچنین هیئت علمی تخصصی و فوق تخصصی ما، متشکل از ۲۵ نفر است. شیب نمودار رشد ما به صورت پیوسته افزایشی بوده است و به سمت دانشگاه های  بزرگ می رود.

از منظر درمانی این حوزه در چه شرایطی قرار دارد؟

از نظر درمانی حدود ۵۰ هزار عمل جراحی انجام داده ایم. از سال ۹۸ نیز در بخش خصوصی و بخش دولتی فعالیت موثر داریم. عمل های بزرگ در بیمارستان های دانشگاهی انجام می پذیرد. همچنین بخش خصوصی شامل: عمل های جراحی عمومی، زیبایی و سرطانی است.

از معضلات و چالش هایی که با آن مواجه هستید توضیح فرمایید.

معمولا دغدغه ما آموزشی و مشترک است. در هر دو موضوع ذکر شده کمبودهای مشترکی وجود دارد. باتوجه به جمیعت چهار میلیون نفره استان البرز، بسیاری افراد از مناطق دیگر برای درمان به ما مراجعه می کنند. دراین خصوص با کمبود تجهیزات و وسایل مصرفی دست و پنجه نرم می کنیم. امیدوار هستیم مسئولین با دقت نظر بیشتری، این مسائل را بررسی کنند.

در صورت کمبود تجهیزات، به بخش آموزش و درمان، لطمه ای جدی وارد می شود که مربوط به درمان نادرست است. چالش دیگر ما، خرید تجهیزات عمده پزشکی است، باتوجه به نوسانات ارز تهیه آن دشوار است.

 مردم نباید در ترافیک تهیه تجهیزات بمانند. رویکرد ما باید به گونه ای باشد تا تجهیزات مدرنی که در سراسر دنیا موجود است، برای بهره مندی در مراکز آموزشی دانشجویی تهیه شود. چون این ‌مبحث در راستای آموزش دستیار و درمان بسیار مفید است.

تفاوت عمده محصولات داخلی پزشکی نسبت به همتای خارجی را در چه عاملی می دانید؟

 بسیاری از محصولات، مشابه داخلی دارند. بنده معتقد هستم، برای مراکز آموزشی و درمانی باید از تجهیزات خارجی استفاده کنیم. به عنوان مثال: حداقل اگر دستگاهی، تولید داخلی دارد؛ بهتر است یک نمونه خارجی آن نیز در کنارش موجود باشد تا دانش آموختگان، تفاوت ها را درک کنند. همچنین اگر در موقعیتی با عمل حساسی مواجه شدیم، بتوانیم دستگاه هارا جابه جا کنیم.چون بیشتر عمل های ما به شیوه بسته انجام می شود.

رسانه در این بخش چگونه می تواند تاثیرگذار باشد؟

رسانه و سایت ها در حوزه فعالیت ما از قدرت بالایی برخوردارند. هرچه فعالیت های مرتبط را گسترده تر و به روزتر کنیم، از حال حاضر موفق تر خواهیم شد.