آرش فهیم 
در تحریم جشنواره فیلم فجر ، وجه کمیک قضیه بر جنبه سیاسی آن غلبه دارد. از این نظر که اکثر تحریم کنندگان افرادی هستند که آثارشان رد شده است و معلوم نیست که آن ها چه چیزی را تحریم کرده اند!
درباره معدود افرادی چون مسعود کیمیایی، پیمان معادی و هائده صفی یاری که ازقضا در بخش مسابقه جشنواره پذیرفته شده اند اما در جهت همراهی با موج تحریم جشنواره فجر خواسته اند که کارشان در جشنواره داوری نشود نیز یک نکته گفتنی است؛ امسال فیلمسازهای منسوب به جریان انقلاب با دست پر به جشنواره فیلم فجر آمده اند. در دورانی به سر می بریم که سینمای جریان شبه روشنفکری و فیلم های تجاری و کمدی، رو به قهقرا می روند و در مقابل، سینمای انقلاب درحال شکوفایی دوباره است. معدود پذیرفته شدگان در جشنواره فیلم فجر که بر طبل تحریم می کوبند، چون از هم اکنون خود را بازنده این رقابت می دانند، خواسته اند تا شکست خود را با ژست مردم دوستی و اعتراض به حاکمیت جبران کنند!
یکی از تاکتیک های جریان شبه روشنفکری در مقابل جمهوری اسلامی، بهره بری حداکثری از امکانات و بودجه های حاکمیتی و خدمات رسانی حداقلی بوده است. به بیان بهتر، آن ها فقط از نظر گفتمانی، مستقل از حکومت هستند وگرنه طی همه سال های بعد از انقلاب بیشترین استفاده را از تجهیزات و اموال حکومتی برده اند. این جریان ، بار دیگر برای حمایت از یک موج سیاسی و فضاسازی تبلیغاتی در جهت منافع و مصالح غربگراها –به ویژه در آستانه انتخابات مجلس- این نمایش را راه انداخته اند. یعنی هم فیلم ها و چهره آن ها در جشنواره فجر امسال دیده می شود و هم اینکه به اصطلاح، روغن ریخته را نذر امامزاده کرده و وظایف سیاسی خود را انجام داده اند. مثل همیشه، فرمان به دست اتاق فرمان های سیاسی است و سلبریتی ها تنها اجرا کننده هستند.
از ترفندهای آن ها برای اجرای خواسته های سیاسی در جشنواره فجر، حضور بر صحنه مراسم افتتاحیه و اختتامیه جشنواره فجر و سر دادن شعارهای سیاسی بود. اما آن ها امسال این فرصت را هم از دست رفته می بینند، چون به احتمال زیاد، جشنواره امسال فاقد مراسم افتتاحیه است و در مراسم اختتامیه نیز به احتمال فراوان، صحنه دراختیار هنرمندان انقلابی خواهد بود و آثار جریان شبه اپوزیسیون و روشنفکرنما، با دستان خالی جشنواره را ترک خواهند نمود.
جریان تحریم جشنواره‌ها و رجزخوانی از سلبریتی‌ها برای حاکمیت، یک فرصت است در جهت کنار رفتن بعضی از افراد و باز شدن فضا برای چهره‌های جدید و متعهدتر.مسئولانی که به خاطر محافظه کاری یا رو در بایستی، توان کنار گذاشتن افرادی متضاد با راه و مرام «فجر» را نداشتند، حالا دچار توفیق اجباری شده و بدون اینکه خودشان عملا کاری کرده باشند، بخشی از ناخالصی ها از فضای جشنواره ها پاک شده‌اند.