اگر دانش اخترفیزیک و کیهان‎شناسی به ما می‌گوید احتمال حضور تمدن‏های دیگری در فضا وجود دارد چرا تابه حال برای یافتن‌شان کاری نکرده‌ایم و اگر اعداد و ارقام و مشاهدات و نظریه‎ها می‌گویند آنها وجود ندارند چرا هنوز برای این‌که روزی با آنها روبه‎رو شویم، نگرانیم؟ به هر حال به نظر می‌رسد ما انسان‎ها هم از تنهایی در این فضای تاریک و وسیع می‎ترسیم و هم از این که بیگانه‌ای از حضور ما خبر داشته باشد، دلهره پیدا می‌کنیم. در این مطلب به این سؤال معروف که «بالاخره دیگران کجا هستند؟» می‎پردازیم و تحقیقات تازه پژوهشگران را در این باره بررسی می‎کنیم.

۴۰۰سال زمان برای ارتباط با بیگانگان

هیچ‌کس به طور قطع نمی‌داند انریکو فرمی، فیزیکدان برنده جایزه نوبل، سال ۱۹۵۰ در حین صرف ناهار با همکارانش در آزمایشگاه علمی لوس آلاموس در نیومکزیکو، دقیقا چه گفت‌وگویی داشته اما آن‌طور که مشهور است، فرمی فرضیه‌ احتمال وجود تمدن‌های هوشمند در سیارات دیگر را مطرح کرده و برایش سؤال بوده که چرا ما هرگز نشانه‌ای از آنها را ندیده و نشنیده‌ایم.

1401/11/3

احتمالا فرمی پرسیده است «بقیه کجا هستند؟» این سوالی است که احتمالا گوشه‌ای از ذهن برخی از ما که بیشتر به کیهان و جزئیاتش فکر می‌کنیم در جریان است؛ آیا ما تنها هستیم؟ تنهایی فعلی ما به معنای این است که تنها ساکنان زنده کل فضا هستیم یا می‎تواند نشانه‎ای از طولانی بودن فاصله‎ها در کیهان باشد که شرایط ارتباطی را سخت کرده است.
برچسب ها

ارسال پیام

نام و نام خانوادگی

پست الکترونیک

توضیحات

جام جم البرز

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به جام جم البرز است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید "شرکت برنامه نویسی آتـــــرین "